De zin van wijnscores: houvast, structuur en kwaliteitsfilter

In een wereld met tienduizenden wijnen, bieden scores structuur. Ze geven:

• Een indicatie van vakmanschap: Vaak worden alleen technisch goed gemaakte wijnen überhaupt gescoord.

• Een vergelijkingskader: Je weet dat een wijn met 93 punten doorgaans serieuzer is dan eentje met 82.

• Efficiëntie bij aankoop: Zeker in winkels of webshops geven scores snelle oriëntatie.

Voor beginnend wijnpubliek kunnen punten een handig steuntje zijn: je weet dat je met een 90+ wijn waarschijnlijk iets 'goeds' in handen hebt. En zelfs voor sommeliers of verkopers kunnen ze een objectieve referentie zijn om een wijn extra onder de aandacht te brengen.

De waan van wijnscores: risico op eenheidsworst en verloren identiteit

Maar... waar wijn begint bij emotie, terroir en verrassing, stopt het vaak bij punten. En daar wringt het.

1. De val van standaardisering

Veel wijncritici hebben (onbedoeld) een voorkeur voor bepaalde stijlen: volle, rijpe, krachtige wijnen met hout en extractie bijvoorbeeld. Dat heeft ertoe geleid dat sommige wijnmakers hun stijl zijn gaan aanpassen om 'in de punten' te vallen.
Het gevolg? Wijnen uit totaal verschillende regio’s die verrassend veel op elkaar gaan lijken.

2. Creativiteit onder druk

Sommige wijnmakers durven niet meer te experimenteren. Want wat als je oranje wijn, amforarijping of ongefilterde botteling lager scoort?
De angst voor lage scores kan innovatie en authenticiteit onderdrukken — en dat is zonde.

3. Terroir verliest zijn stem

In de jacht op hoge cijfers wordt soms het unieke karakter van druif, bodem en klimaat opgeofferd voor wat ‘werkt’ bij de beoordelaar.
Denk aan een Loire Cabernet die plots als een Californische Bordeaux wil klinken.

Wat betekent dat voor jou (en mij) als wijnverkoper?

Voor jou als consument, en voor mij als verkoper, schuilt er een valkuil in het blind vertrouwen op scores:

• Je koopt misschien altijd wijnen van 90+ en mist daardoor verrassingen buiten de radar.

• Je ontwikkelt je eigen smaak niet écht, omdat je vertrouwt op andermans oordeel.

• Ik als verkoper dreig enkel nog 'wat goed scoort' in huis te halen, en verlies zo mijn eigen selectiecriteria, visie of nieuwsgierigheid.

Want ja — een 89-punten wijn kan jou misschien net wél raken. Of een funky, ongescoorde wijn van een jonge biodynamische wijnmaker kan iets in gang zetten dat een 95 nooit doet: persoonlijke verwondering.

Hoe dan wel omgaan met wijnscores?

• Zie ze als gids, niet als wet. Laat je inspireren, maar proef en oordeel vooral zelf.

• Ontwikkel je eigen smaak. Proef naast hooggescoorde wijnen ook ‘underdogs’. Durf vergelijken.

• Praat met je wijnhandelaar. Vraag waarom een wijn gekozen is, los van punten.

• Vertrouw je eigen voorkeur. Hou je van frisse zuren of houtrijping? Licht of vol? Niet elke 94 sluit daar automatisch bij aan.

Wijn is geen Excel-bestand

Wijn is een verhaal, een plaats, een moment. Je beleeft hem anders op vakantie dan op een regenachtige dinsdag. Hij leeft, verandert en raakt — of niet. En dat kun je niet altijd in cijfers vatten.

Dus ja, scores hebben hun nut. Maar ze mogen nooit het eindpunt zijn van je zoektocht. Laat ze het begin zijn van een ontdekkingstocht langs smaken, stijlen, verhalen én vergissingen. Want daarin schuilt de ware rijkdom van wijn.

Cheers – op de wijn met karakter, niet enkel met cijfers.

Tom van Wines & Bites